Demirtaş'tan "Amedspor-Trabzonspor Kardeşlik Maçı" Önerisi

Selahattin Demirtaş’tan “Kardeşlik Maçı” Çağrısı

Edirne Cezaevi’nde tutuklu bulunan Eski HDP Eş Genel Başkanı Selahattin Demirtaş, T24’te konuk yazar olarak yayımlanan Sürecin Muhasebesi başlıklı yazısında, Türkiye’de silahsız ve barış temelli bir dönemin inşası için öneriler sundu. Demirtaş, “silahın aradan çıkmasının” yeterli olmadığını, asıl odak noktasının “kardeşlik hukuku” olması gerektiğini vurguladı.

Demirtaş'ın Önerileri Şöyle ;

• Liderler ve komisyon üyeleri, Adnan Menderes, Alparslan Türkeş, Orhan Doğan ve Mehmet Sincar’ın mezarlarını ziyaret edip ardından Anıtkabir’e gitseydi.

• Konya’da Mevlana’yı, Doğubayazıt’ta Ehmedê Xanî’yi ziyaret etselerdi.

• Diyarbakır’da Amedspor ile Trabzonspor arasında kardeşlik maçı düzenlenseydi; şehir bayraklarla süslense, Trabzon’dan gelen taraftarlar Diyarbakırlıların evlerinde misafir edilseydi.

• Vanspor, Kayserispor’a konuk olsaydı; Kürt taraftarlar Kayseri’ye gidip evlerde misafir edilseydi.

• Milli futbol takımı, bir maçını Diyarbakır Stadyumu’nda oynasaydı; Diyarbakırlılar Milli Takım’a coşkuyla destek verselerdi.

'Şimdi soru şudur: Süreç sadece “güvenlik” başlığından ve “güvenlik” başlığı da sadece silahtan mı oluşuyor? Bu soruya evet cevabı verenler ya “güvenlik” kavramını ya da süreci hiç anlamamış, en azından bizim anladığımız şekilde anlamamış demektir.

Oysa sürecin kilit kavramı “silah” değil “kardeşlik”tir. Silah, kardeşlik hukukunu örselediği, kanattığı için tabii ki öncelikle silah aradan çıkmalıydı. Bununla eş zamanlı olarak da kardeşlik hukuku ve duygusu onarılmalıydı. İşte buna ilişkin etkili, sonuç alıcı tek bir adım bile atılmadı. Çıkarılması gereken yasalardan söz etmiyorum, henüz o konuda da ilerleme olmadı ancak yasadan önce yapılması gereken şey, duyguda birliği sağlamaya yönelik çalışmalardır, bunlar yapılmadı.

Evet, Kürt ile Türk kardeştir, birbirlerini kardeş gibi, ana gibi, yar gibi sevmelidir. Fakat son yüz yılın hataları nedeniyle araya kan girdi, silah girdi, ayrımcılık girdi. Tamamı Türk ve Kürt analarının evladı olan 50 bin kardeşimiz Türkiye’nin her mezarlığında toprağın altına girdi, bazılarının mezarı bile yok. Öfkeler, kızgınlıklar, kırgınlıklar, nefretler, intikam duyguları birikti, birikti, kardeşlerin arasına girdi. Bunları gidermek, yasımızı ve acımızı ortaklaştırmak, yaralarımızı karşılıklı sarmak, göz göze bakıp kardeşçe sarılmak, hüzün ve sevinç gözyaşlarını aynı anda dökmek yasadan çok daha öncelikli, yapıcı ve kalıcı olur. Zaten bunları yaptıktan sonra yasayı yapmak çok kolaydır ve o iş artık sadece küçük bir detaydır.

Kaynak : T24